Mikilvægast er að börnin skilji að í undirbúningi Menningarmótsins förum við á flug í huganum, fjöllum sérstaklega um styrkleika okkar og áhugamál, í hverju við erum góð, hvað er það sem gerir okkur stolt og fær okkur til að ljóma. Lykilstarfsmaður eða kennari er sá sem heldur kynninguna og notar eigin reynslu sem innblástur.
Á kynningunni er mikilvægt að búa til stemningu sem undirstrikar að hver og einn skipti máli og að öll eigum við “persónulegan fjársjóð”. Það er þessi fjársjóður, það sem okkur þykir vænt um og það sem við erum góð í, sem við sýnum öðrum á Menningarmótinu. Allra best er að koma upp einhverskonar “fjársjóðskistu”, tösku eða boxi, þar sem sá sem kynnir dregur upp muni, ljósmyndir, uppáhaldsbækur, tónlist, bíómynd o.fl. sem dæmi um eitthvað sem skiptir máli í lifi hans eða hennar. Það er um að gera að draga þessa muni upp úr kistunni smátt og smátt á dularfullan eða töfralegan hátt og til að ítreka mikilvægi hlutanna eða sagnanna sem viðkomandi hefur að segja. Sá sem kynnir segir nokkur orð eða góðar sögur um það af hverju þessir munir urðu fyrir valinu og af hverju þeir skipta máli fyrir viðkomandi.
Kynningin á að veita innblástur og koma af stað hugmyndum meðal barnanna um það hvers konar kynning geti orðið fyrir valinu hjá þeim. Hægt er að leggja áherslu á að sýnishorn verði af hinum ýmsu menningarheimum eins og til dæmis bækur á ýmsum tungumálum. Höfundur Menningarmóta hefur notað babúskur, tröll og töfralampa svo eitthvað sé nefnt á kynningum fyrir yngstu börnin til að fanga athygli þeirra. Á meðan kynningin stendur yfir koma margar skemmtilegar athugasemdir frá börnunum sem er nauðsynlegt að flétta inn í samhengið þannig að þau upplifi ferlið sem þeirra eigið alveg frá byrjun. Börnin verða þannig þátttakendur bæði sem einstaklingar en líka sem hópur.
Ógleymanleg er upphrópun leikskólastúlkunnar sem benti á bókina sem kynnirinn dró með dulúð upp úr koffortinu og sagði:
„Vá!!! Mitt tungumál“!
